پرفسور سعید راد پدر رادیولوژی ایران درگذشت - مجله یافان

به گزارش ایرنا، مرحوم پرفسور سعید راد در سال 1309 شمسی در تبریز به دنیا آمد؛ پدرش ابراهیم راد، کارمند عالی رتبه وزارت پست و تلگراف و تلفن در تبریز بود.

دکتر راد دوره ابتدایی و دبیرستان را در زادگاهش گذراند و بلافاصله وارد دانشگاه تبریز شد و در رشته پزشکی در سال 1334 فارغ التحصیل شد. او بعد از استخدام در دانشگاه تبریز با رتبه پزشک یکمی، طی یک دوره چهار ساله در سال 1340 در امتحان تخصصی رادیولوژی پذیرفته شد و در سال 1350 با رتبه استادی در دانشگاه علوم پزشکی تبریز شروع به کار کرد.

او در مدت نزدیک به نیم قرن فعالیت دانشگاهی اش، گروه رادیولوژی دانشگاه علوم پزشکی تبریز را بنیان گذاشت و تا سال های آخر عمر در کسوت استادی به تدریس و هدایت دانشجویان می پرداخت.

محمدرضا پورمحمدی، استاندار آذربایجان شرقی امروز یکشنبه در پیغامی، درگذشت مرحوم دکتر سعید راد را تسلیت گفت.

در پیغام تسلیت استاندار آذربایجان شرقی آمده است: امروز جامعه پزشکی ایران در سوگ یکی از یکی از اساتید پیشکسوت و مبرز خود داغدار شد.

فقدان استاد فرهیخته، جناب آقای دکتر سعید راد، پدر علم رادیولوژی ایران و عضو فرهنگستان علوم پزشکی کشور موجب تاثر و تالم شد.

این استاد ارجمند، با قدرت تشخیص دقیق و احاطه علمی، سختی های این حوزه را برای دانشجویان آسان می کرد و در این راه منشأ خدمات فراوان برای سلامت مردم و جامعه شد.

حسن خلق، سعه صدر، دانشجوپروری و همدلی و همراهی با بیماران، تصویری از این استاد گرانقدر است که تا ابد در ذهن دانشجویان، دوستداران و مردم نقش خواهد بست.

اینجانب این ضایعه را به حضور بازماندگان، دانشجویان و جامعه پزشکی تسلیت عرض می کنم و برای آن مرحوم از درگاه خداوند متعال غفران الهی مسألت دارم.

محمد حسین صومی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی تبریز نیز با انتشار پستی در صفحه شخصی اینستاگرامی اش درباره درگذشت بنیانگذار دپارتمان رادیولوژی این دانشگاه، نوشت:

بازگشت همه به سوی خداست

از شمار دو چشم یک تن کم

وزشمار خرد هزاران بیش

با کمال تاسف استاد پرآوازه جناب آقای دکتر راد بنیانگذار دپارتمان رادیولوژی دانشگاه علوم پزشکی تبریز و عضو سابق فرهنگستان علوم پزشکی کشور پس از ماه ها بیماری به سوی سرای باقی پرکشید و همه دلدادگان علم ومعرفت را درحیطه پزشکی داغدار کرد.

دکتر سعید راد تمامی وجوه سعادت از جمله ادب٬ متانت٬ دلسوزی٬ خدمت بی منت٬ تیز هوشی و تیز بینی و علم عمیق را یکجا داشت و به همین علت هم استادی سرآمد بود.

این انسان عظیم در کنار همه توانایی های خود٬ کم توقعی پشتکار و نظم و انضباط کاری را از شروع دانشجویی تا لحظه ای که توان حضور در بخش داشت حفظ کرد و منبع ارزشمندی برای تبیین رفتار حرفه ای بودند.

در عظمت وجودی وی همین بس در زمانیکه هنوز از سی تی اسکن های مولتی اسلایس خبری نبود تا به صورت میلیمتری بافت های انسان را نشان دهند این دانشمند فرهیخته رشته رادیولوژی با احاطه کامل به علم تشریح لایه های مختلف بدن را در عکس ساده میدید و با هنر نقاشی خویش به تصویر میکشید و با همین توانایی بی بدیل٬ بیماری هزاران انسان درمانده را تشخیص و صد ها پزشک را در نیل به تشخیص و درمان مناسب کمک نمود.

فن بیان و قدرت تجزیه وتحلیل علمی وی دانشجویان و اساتید رشته های مختلف را در هر شرایطی به کلاس درس فرا میخواند و ساعاتی که با وی سپری می شد بسان حضور در فضایی مشحون از نغمه مرغان خوش الحان حلاوت خاصی بر دل وجان طالبان علم ارزانی مینمود.

بی شک نه تنها بخش رادیولوژی تبریز بلکه قسمتی از علم رادیولوژی کشور مرهون کوشش آن عظیموار بوده و خواهد بود.

اینجانب از صمیم قلب این خسران عظیم را خدمت خانواده محترم مخصوصا همسر وفادار ومنسوبین و شاگردان و ارادتمندان آن مرحوم تسلیت عرض کرده و آرامش ابدی را برای روح مصفای وی از حضرت حق مسئلت مینمایم.