زنگ خطر صندلی رسانه ها به صدا درآمده است - مجله یافان

معاونت مطبوعاتی تعامل و تعادل ایجاد کند

محمودرضا امینی ـ مدیرعامل خبرگزاری موج ـ در گفت و گویی با مجله یافان درباره پیشنهادش به معاون مطبوعاتی نو اینگونه گفت: خوشبختانه کسی انتخاب شده است که با جنس مطبوعات، خبر و نیازهای رسانه آشناست. خصوصا که از سوی وزیر نسبتا جوانی بر اریکه مسئولیت نشسته است. این انتظار هست که فرم مطبوعات را در سیاست های خودش افزایش دهد؛ یعنی اینکه کوشش نمایند، بسترهای لازم برای توسعه و توسعه خبر را چه از جهت سخت افزاری و چه از جهت نرم افزاری فراهم نمایند.

او با اعتقاد بر اینکه رسانه به واقع صندلی بسیار قوی در نظام حکمرانی دارد و می تواند هنجارسازی کند، اظهار داشت: رسانه می تواند در توسعه کشور، سازندگی، توسعه دین و یا آموزش های انقلابی قدم بردارد و در تهاجم فرهنگی که قرار گرفته ایم، موثر باشد. اجرای این موارد مستلزم آن است که مسئولان و حکمرانان به این ظرفیت واقف باشند و این مسئولیت را از رسانه ها بپذیرند و همیشه رسانه ها را به عنوان بازوی همکار تقویت نماینده خودشان قوی نمایند. این تعامل و تعادل را قاعدتا معاونت مطبوعاتی باید ایجاد کند.

تقویت برد رسانه ای فراتر از مرزهای کشور

مدیرعامل خبرگزاری موج گفت: معاونت مطبوعاتی باید رابطه معناداری را بین توسعه کشور و بین مسئولان با مطبوعات برقرار کند. به هر حال وقتی به فضای دشمنی خودمان در ساختار بین المللی نگاه می کنیم، می بینیم یکی از موثرترین دشمنان ما ساختارهای رسانه ای هستند که علیه کشور ما انجام می گردد. در حالی که برد و قدرت رسانه ای ما و تیراژ رسانه ای ما به میزان ای نیست که بتواند بیشتر از مرزهای خود ما گام بردارد. این بُرد را باید تقویت کرد.

چرا سازمان های حاکمیتی راه خودرسانه ای در پیش گرفته اند؟

امینی در خاتمه این گفت وگو یادآور شد: متاسفانه به علت عدم شناخت و باور درست نسبت به تاثیرگذاری مطبوعات، از سوی مسئولان هیچ گونه بهره برداری جامع و کاملی از مطبوعات و رسانه ها انجام نمی گردد و به روایتی به فرآیند اثربخشی و موثر اقدامات حاکمیتی دعوت نمی شوند. نهایتا اگر نقدی به عملنمودها گردد، اغلب از این نقدها در هراس اند و کمتر جوابگو هستند. به این علت عرض می کنم که سازمان های حاکمیتی یا دولتی با وجود این همه رسانه که از طرف خود دولت امتیاز دارند باز هم خودشان رسانه درست می نمایند و خودرسانه ای در پیش گرفته اند. در حالی که سازمان ها، وزارتخانه ها و ارگان ها علاوه بر ظرفیت جوابگویی باید بتوانند از رسانه ها استفاده نمایند که همه اینها مستلزم بسترسازی و ایجاد زیرساخت های مالی درست برای رسانه ها است. رسانه ها باید مالی داشته باشند که نیازی به وابستگی نداشته باشند. انتظار داریم معاونت مطبوعاتی بتواند این ظرفیت ها را برای رسانه ها فراهم کند تا از حالت انحصاری کردن خودشان بیرون بیایند.

شرایط رسانه ها سخت و ناگوار است

مسعود داوودی ـ مدیرمسئول بانی فیلم ـ درباره عمده مسائل مطبوعات و پیشنهادش به معاون مطبوعاتی به مجله یافان گفت: شرایط رسانه ها ـ چه مکتوب و چه مجازی ـ سخت و ناگوار است که حاصل یک یا دو سال نیست. از ابتدای دولت گذشته یک خط کشی بین رسانه ها ایجاد شد و رسانه ها به دو دسته تقسیم شدند؛ معاونت وقت مطبوعاتی هم یکسری رسانه ها که صاحب صندلی بودند، را از نگرانی اینکه مبادا مسئله ای ایجاد نمایند، همچنان با شیوه های خودش ارتزاق کرد و به وسیله دادن کاغذ و یارانه های زیاد سعی می کردند آنها را نگه دارند. بنابراین فضا به گونه ای چیده شد که نشریات مستقل آسیب های بیشتری دیدند.

وی درباره عملکرد محمد خدادی در مقام معاون مطبوعاتی سابق، اظهار کرد: آقای خدادی انسان شریفی بودند که از بدنه رسانه آمده بودند. ولی واقعیت، آنقدر شرایط سخت بود که ایشان هم نتوانستند تغییر ایجاد نمایند. نگرانی من این است که آقای مهدی پور هم در یک چرخه تکرار بیفتند و شرایط را درست به همان شیوه قبلی و حفظ شرایط موجود پیش ببرند.

آمار نگران نماینده صندلی مطبوعات

داوودی سپس با اشاره به صندلی مطبوعات در کشور گفت: متاسفانه اخیرا آماری درباره صندلی مطبوعات در میان مردم ایران منتشر شد. این آمار به قدری نگران نماینده بود که گویا مطبوعات، بود و نبودشان چندان فرقی نمی نماید. خاصیت این رسانه ها از یک نشریه مخاطب محور که باید ارتباط تنگاتنگی با مخاطب خود داشته باشد کم یا قطع یا در حد بسیار پایینی قرار گرفته و تبدیل به رسانه هایی شدند که یک جناح فکری یا سیاسی را نمایندگی می نمایند. شرایطی که الزاما نه حرف مردم را می فهمند و نه حرف مردم را می زنند.

رسانه ها به خودشان هم دروغ می گویند!

مدیر مسئول روزنامه بانی فیلم با اشاره به مواردی که وزیر ارشاد در حکم مهدی پور عنوان نموده است، گفت: این موارد نکات خیلی خوبی است؛ اما چهار سال بعد، از این مواردی که بر آنها تاکید شده، آقای مهدی پور خیلی همت نمایند دو مورد را انجام دهند. متاسفانه شرایط مالی در شرایطی قرار گرفته است که رسانه ها به خودشان هم دروغ می گویند؛ هم رسانه های کاغذی و هم مجازی و بیشتر رسانه های کاغذی. نشریاتی که برخلاف صندلیی که برای خود ترسیم نموده اند، با تیراژهای بسیار پایین در حد 100 نسخه، 50 نسخه چاپ می شوند و ارشاد هم برای آنها یارانه در نظر می گیرد. روزنامه دوهزار نسخه چاپ می نماید اما به نادرستی می گوید 50 هزار نسخه چاپ می نماید!

رسانه های ما نه حرف مردم را می زنند نه حرف حاکمیت را متوجه می شوند

داوودی در ادامه با اعتقاد بر اینکه روزنامه ها صرفا پایگاه و سخنگوی جناح سیاسی خاص شده اند، گفت: منظورم صندلی این نشریات است که خیلی پایین آمده است. مطبوعات و رسانه ها باید حرف مردم را بزنند اما الان رسانه های ما نه حرف مردم را می زنند و نه حرف حاکمیت را متوجه می شوند. اعتماد عمومی مردم به رسانه ها از بین رفته است.

میدان دادن به بعضی رسانه های مجازی و بی اعتبار کردن نشریات و رسانه ها

وی سپس مطرح نمود:چرا به بعضی رسانه های مجازی که به ناحق صندلیی را اشغال نموده اند و نه سواد و اعتبار دارند و نه کوشش می نمایند بخشی از سواد رسانه ای شان را بالا ببرند، میدان می دهند. اخباری را می شنوید که اصلا واقعیت عینی ندارد و حاصل دروغی است که عده ای را چه بازیگر، چه فیلمساز، چه ورزشکار و چه آدم سیاسی قرار است زمین بزنند. یک فضای نادرستی را درست می نمایند و بر اساس آن جلو می فرایند و این شرایط اعتبار نشریات و رسانه ها را از بین می برد.

داوودی با ابراز امیدواری نسبت به اینکه صندلی از دست رفته رسانه ها برگردانده گردد، گفت: امیدوارم آقای مهدی پور شرایط را به گونه ای تغییر بدهند. الان شرایط به گونه ای است که مطلبی که شما آن را در یک رسانه رسمی می خوانید، همان مطلب را با شکلی دیگر در فلان سایت خبری غیرمجاز می خوانید، در حالی که این تفاوت ها باید آشکار و معلوم باشد. الان در فضای رسانه ای کشورهای جهان شرایط رسانه های مکتوب با رسانه های مجازی تفاوت چندانی ندارد. مجله تایم همان مجله تایم است. روزنامه نیویورک تایمز همان روزنامه است، هیچ کدام جای یکدیگر را اشغال نمی نمایند. اما اینجا تغییر شرایط نشریات، مطبوعات و رسانه های دیگر یک راه گریزناپذیر است. چطور می توانند مطلب و خبری را در کمتر از چند ثانیه منتشر نمایند و بعد به فاصله 10 دقیقه که فهمیدند اشتباه است، آن خبر را پاک نمایند؟! در حالیکه در رسانه های رسمی این کار اشتباه و خنده دار است. مگر می گردد خبری را که منتشر می کنی، بعد بدون هیچ توضیحی آن را حذف کنی؟!