استفاده نکردن از تکنولوژی های ارتباطی جدید واجب تر از سیگار نکشیدن است - مجله یافان

وی در بخش نخست از سخنرانی خود با اشاره به اینکه مطالعات رسانه ای امروزه یک موضوع میان رشته ای در دانشگاه های جهان به شمار می رود گفت: آنچه این رشته تحصیلی را دارای اهمیت می کند نوع پژوهشی است که این موضوع روی رسانه ها دارد و تئوری اش را نیز از هرمونوتیک و سایر تئوری های مشابه در علوم اجتماعی می گیرد هر چند که در هزاره سوم و با ظهو رتکنولوزژی های متعدد بهتر است به این رشته مطالعه تکنولوژی های نورآورانه رسانه بگوییم که البته من دوستش ندارم چون رسانه های قدیمی و به اصطلاح کهنه هنوز هم رسانه هایی اجتماعی هستند و دیگر اینکه رسانه های تازه مصادیقی در درون خود دارند که ایجاد کننده نوعی تضاد است.

آیا رسانه های تازه، ارتباطی عمومی را شکل می دهند؟

وی در ادامه شرح داد: موضوعی مانند توئیتر را با ملاحظاتی می توانیم امروزه یک شبکه ارتباط فردی بدانیم اما اینکه می توان آن را زمینه یا چشم اندازی برای رسانه نیز بدانیم یا نه محل سوال است و در کنار آن باید به این موضوع نیز فکر شود که آیا رسانه های تازه، ارتباطی عمومی را شکل می دهند یا خیر و پیامدهای سیاسی و فرهنگی آنها چیست؟

رونینگ در ادامه به نوع گزارش از زندگی توسط رسانه های امروزی اشاره کرد و گفت: بخشی از این زندگی را می توان نوعی زیست دانست که عالمانه و عامدانه توسط خالقین پیام ایجاد شده است و از طرفی بازگوکننده مقاصد خبری خاص برای کسانی است که از آن پیام استفاده می کنند.

این استاد دانشگاه اسلو در ادامه شکل های مورد قبول در مطالعات رسانه را تعریف شده در چهار پارادایم تجربی، انتقادی، فرهنگی و تکنولوژیکی معرفی کرد و گفت: در پارادایم نخست به مساله تحقیقات تجربی به روی رسانه های چاپی و الکتورنکی متمرکز هستیم ولی در پارادایم دوم به موضوع تاثیر پایم های راتباطی جمعی و تاثیر آنها روی جامعه تمرکز داریم که نمونه اش در تاریخ نوع استفاده ای است که آلمان نازی از رسانه در طول جنگ جهانی انجام داد. در پارادایم سوم ما به موضوع نگاه ایدئولویژیک در رسانه ها تمرکز داریم و تحقیقاتی مانند تحقیقات آدورنو را مورد توجه قرار می دهیم که چطور رسانه ها رد خدمت ایدئولوژی قرار می گیرند. در پارادایم چهارم نیز به این نکته دقت داریم که رسانه ها صرف یک اتفاق تکنولوژیکی نیستند و مطالعه در آنها توام با مطالعه در تاریخ است.

کتاب هنوز نیز یک رسانه است

رونینگ در این بخش از سخنرانی خود به موضوع کتاب نیز اشاره کرد و گفت: کتاب هنوز نیز یک رسانه است. اگرچه امروز می بینیم که کتاب خوانی با تبلت به جای کتابخوانی کاغذی رایج شده است اما کتابخوانی مجازی هنوز آن حس ناب اصلی و واقعی خود را ندارد. کتاب به نظر من یک ماشین عالی و فوق العاده است که نظیر ندارد. به نظر من مطالعات رسانه ها باید از مطالعه در کتاب آغاز شود نه مطالعات صرف ابزارشناسانه هرچند که به تازگی سرمایه گذاری های کلانی روی تکنولوژی در حال انجام است.

این استاد دانشگاه اوسلو همچنین با اشاره به روزنامه نگاری نوین در جهان گفت: نباید اجازه داد مسائل متعدد اقتصادی و سیاسی روزنامه نگاری واقعی که هدفش داشتن نگاه و نقد به زندگی اجتماعی است ار تحت تاثیر قرار دهد. روزنامه ها در شکل کاغذی و دیچیتال باید بیش از هر چیز با مردم بودن و از آنها گفتن رامورد نظر قرار بدهند. در جنگ جهانی دوم تئوری نازی ها در استفاده از رسانه این بود که مردم دوست ندارند فریب بخورند و زیر نظر باشند. این نکته هنوز برای ما قابل توجه است.

اخلاق و صداقت هنوز اصل اول روزنامه نگاری است

وی افزود: اخلاق و صداقت هنوز اصل اول در روزنامه نگاری است نه استفاده ابزاری از رسانه مانند آن کاری که داعش این روزها با رسانه برای جذب نیرو انجام می دهد.

وی در همین زمنیه به شبکه های اجتماعی و خطرات استفاده از آنها اشاره کرد و گفت: شبکه های ارتباطی نوین تنها کننده توسعه نیستند بلکه خطرات متعددی نیز با خود دارند که استفاده از آنها را نیازمند هوشمندی فوق العاده ای می کند. من ابایی ندارم از اینکه بگویم به تکنولوژی های ارتباطی جدید بد بین هستم و نگران اسفاده از آنها هستم. این تکنولوژی ها، ارتباطات موثر میان فردی و خانوادگی را از بین برده است و به همین خاطر من و دوستانم در نروژ جنبش استفاده نکردن از موبایل را آغاز کرده ایم که به نظرم حیاتی تر از سیگار نکشیدن است.

مخالفتم با تکنولوژی جدید به معنی تمایل برای حذف آن نیست

رونینگ افزود: به نظرم باید در آئین نامه های جاری استفاده از اینترنت تجدیدنظر کرد. من به طور اصولی با آزادی بیان موافقم و مشکل با آن ندارم اما معتقدم باید برایش خطوطی تعریف کرد. این البته وظیفه دولت ها نیست بلکه باید توسط سازمان های مستقل انجام شود. دولت ها بیشتر از هر چیز به دنبال ایجاد مقررات مشکل زا هستند نه چیز دیگر. البته باید تصریح کنم مخالفت من با تکنولوژی ها جدید به معنی تمایل برای حذف آن نیست بلکه باور دارم که باید درموردش به صورت جدی فرهنگ سازی کرد و البته در استفاده از آنها هوشیار بود.

وی در همین زمینه به جنبش های اخیر در کشورهای عربی اشاره کرد و گفت: آنچه در انقلاب های عربی رخ داد را نباید تنها حاصل رسانه های نوین بدانیم. در واقع نوعی نارضایتی اجتماعی مردم را به حرکت واداشت و رسانه ها نیز برای این مساله به کمک مردم آمدند. این جنبش را رسانه ها ایجاد نکردند بلکه حاصل وضعیتی بود که حکومت های دیکتاتوری حاصل کرده بودند.