سبک کار مدیران حرفه ای - مجله یافان

جهانی اقتصاد در ادامه نوشت: از آنجا که من با رهبران سازمانی زیادی مصاحبه کرده ام، داده های من افزون بر تنوع کیفی از تنوع کمی زیادی نیز برخوردار است و توانستم برای پاسخ دادن به سوال های ساده ای که ذهنم را مشغول کرده بود، به نمونه های بسیار زیادی دست یابم: چه فاکتور مشترکی در همه این مدیران و رهبران سازمانی وجود دارد که باعث ارتقا و پیروزیت بیشتر آن ها در راستا کار حرفه ای شان شده است؟ آن عامل تفاوت ساز چیست؟ خاتمه من برای پاسخ به این سوال از یک عادت ذهنی که به کنجکاوی کاربردی مشهور است، استفاده کردم. بله، کنجکاوی در زندگی افرادی که در پی پیروزیت هستند، یک اصل کلیدی است که به گونه های مختلفی ظاهر می شود.

شما در همه عرصه های زندگی نیاز به این کنجکاوی دارید. کنجکاوی در بعضی افراد، باعث می شود تا آن ها بتوانند معمای واژگان متقاطع را حل کنند یا بتوانند در مسابقه تلویزیونی جئوپاردی (Jeopardy) قهرمان شوند. کنجکاوی کاربردی تنوع ویژه ای دارد.

از نظر من کنجکاوی یکی از شروط لازم برای رسیدن به کامیابی است. این کنجکاوی در انواع مختلف نمود پیدا می کند. کسی که در جست وجوی پیروزی است باید تا حد زیادی کنجکاو باشد.

یکی از ویژگی های مدیران عامل این است که اغلب آنان درگیر پرسش های بی امان راجع به چگونگی انجام کار ها هستند. این پرسش ها به آن ها برای یافتن راه چاره های مناسب کمک می کنند. مدیران عامل مدت ها در مورد شیوه بهبود کیفیت کار ها می اندیشند. یکی دیگر از ویژگی های مدیران عامل این است که دیدی همه جانبه نسبت به امور دارند. آن ها همزمان به تاثیر دو رویداد روی کسب وکارشان توجه می کنند؛ تغییر عادات مصرف کنندگان و فرایند اقتصاد جهانی.

کنجکاوی کاربردی به اندازه نفس کشیدن، دارای اثری طبیعی در زندگی یک مدیر است. کنجکاوی کاربردی جزئی جدا نشدنی از زندگی مدیران است و آن ها اگر بخواهند هم نمی توانند از این ویژگی استفاده نکنند.

من داستان های مشابهی را از چند مدیرعامل درباره اینکه چگونه شغل آن ها به عنوان یک خرده فروش به تمرینی برای پیشرفت و تجربه برای مشاغل آینده آن ها تبدیل شد، شنیده ام. همه آن ها از این کنجکاوی کاربردی بسیار بهره گرفته اند. مدیرانی که امروز آن ها را به عنوان مدیران پیروز می شناسیم، در مشاغل گذشته شان نیز منحصربه فرد بودند؛ درباره چیدمان وسایل و محاسبه هزینه ها مانند یک مدیر رفتار می کردند.

رید هافمن سرمایه گذار میلیاردر که لینکداین را تاسیس کرده و در شرکت هایی نظیر فیس بوک و ایربی ان بی مشارکت های بنیادینی داشته، در مصاحبه ای که با ما داشت درباره ارزشمندترین ویژگی مدیران گفت. او اصطلاح دیگری را برای این ویژگی به کار برد، اما به طور کلی ویژگی های موردنظر او هم کنجکاوی کاربردی را در ذهن متبادر می ساخت.

او می گوید: یکی از دیگر ویژگی های منحصربه فرد مدیران که من قصد صحبت درباره آن را دارم منحنی یادگیری نامتناهی است، زیرا بیشتر اوقات مشاغلی که من در آن ها سرمایه گذاری می کنم مرز های قبلی را می شکنند و زمینه جدیدی را ایجاد می کنند. شما باید حس تغییر را داشته باشید و از خود بپرسید چگونه می توانم یک موضوع جدید یاد بگیرم؟ بدون اینکه این حس را در خود ایجاد کنید، نمی توانید انتظار شکل گیری زمینه های جدید را داشته باشید. بنابراین، من به دنبال توانایی یادگیری مداوم و سریع هستم.

آنچه مدیران عامل برتر را از بقیه جدا می سازد حجم پرسشگری، کاوشگری و پردازش آن ها در تجربیات گذشته است. آن ها این پرسشگری و جست وجوگری را به منظور دستیابی به یک الگو و بینش جدید انجام می دهند. در جهانی امروز که انسان با مسائل زیادی دست و پنجه نرم می کند، ذهنیت پرسشگر باید به همان اندازه که آینده نگر است، گذشته نگر نیز باشد و اتفاقاتی را که پیش تر رخ داده است، مانند یک درس ببیند. بدون نگاه به گذشته چطور می توان انتظار آینده ای پیروز را داشت؟

اگر به تعریف قدیمی خرد رجوع کنیم به این جمله می رسیم من قبلا این فیلم را دیده ام و می دانم که چگونه پیش می رود، پس خرد امروز برای رهبران سازمانی به معنای فهمیدن چیز هایی است که از قبل می شناسند تا بدان وسیله بتوانند سناریو های احتمالی یک آینده نامشخص را کشف کنند.

پشت این پرسشگری انتزاعی حرکتی عملی وجود دارد، مانند رابطه ای که بین ریاضیات نظری و ریاضیات کاربردی وجود دارد. مدیران عامل نقاط اتصال و چارچوب های مختلفی را در ذهن خود ایجاد می کنند. در واقع مغز آن ها به گونه ای کار می کند و توسعه می یابد که بتوانند در شغلشان نقش بهتری را ایفا کنند: برای اینکه بتوانند در مقابل تیم خود بایستند و بگویند این یک برنامه ساده است. ما به این برنامه نیاز داریم برای اینکه بدانیم چگونه می خواهیم امروز در صنعت خود پیروز شویم و دنبال آن فردا در جهان به پیروزیت برسیم. زیرا احتمالا این برنامه طی سه تا پنج سال آینده رشد خواهد کرد.

من قبلا در مورد چهار عامل پیروزیت رهبران سازمانی استثنایی نوشتم و در صدر آن فهرست توانایی ساده سازی چیز های پیچیده و عملیاتی کردن آن را قرار دادم. این مهارت نمود یک عادت ذهنی است؛ کنجکاوی کاربردی ذهن.

به ناچار هر بحثی درباره رهبری یک شرکت یا کسب وکار به سوالاتی درباره سرشت افراد یا چگونگی پرورش آن ها منجر می شود. آیا مدیران عامل با میل به کنجکاوی متولد می شوند، یا این میل با گذشت زمان در آن ها ایجاد می شود؟ من کنجکاوی کاربردی را به عنوان یک رشته می بینم، عملی که می تواند با تمرین به منصه ظهور برسد. در واقع یک پیوستگی در کنجکاوی وجود دارد و این امر مربوط به یک زمان مشخص نیست، بلکه همیشه در جریان است. دقیقا به همان روشی که یک رژیم غذایی ثابت می تواند یک ورزشکار را به سطح آمادگی بالاتری برساند، کنجکاوی پیوسته نیز منجر به پیروزیت می شود. انجام این کار با سوال ساده چرا؟ آغاز می شود. پرسشی که همه ما از کودکی بار ها تکرار کرده ایم.

در عصر حاضر، مدیران عامل به گونه فزاینده ای در پی یافتن سوالات راه گشا هستند و این به آن معنا نیست که در همه موارد انتظار پاسخ درست را داشته باشند. این توانایی نه تنها از منظر کسب وکار رقابتی امروز قابل توجه است، بلکه یک حس اشتیاق را برای پیدا کردن راه چاره های ممکن ایجاد می کند.

البته باید به این نکته هم اشاره کنم که هیچ تضمینی وجود ندارد که اگر ذهنیت کنجکاوی کاربردی را در خود ایجاد کنید، حتما مدیرعامل خواهید شد. عوامل زیادی فراتر از حد کنترل شما وجود دارند. اما فکر کردن مانند یک مدیرعامل حرفه ای به کامیابی شما در حرفه تان کمک می کند.