13 حقیقت جالب درباره پل گلدن گیت
به گزارش مجله یافان، پل گلدن گیت یکی از معروف ترین سوژه ها برای عکاسان است، اما هیچ فردی در حین رانندگی نباید از آن عکاسی کند. زیرا یک عکس بیشتر از جان انسان ارزش ندارد. در کنار تمام زیبایی هایی که این پل در شرایط آب و هوایی مختلف دارد، چند نکته در مورد آن منتشر شده که پی بردن به آن ها بسیار جالب خواهد بود.
1- پل گلدن گیت اگر تحت کنترل نیرو های نظامی آمریکا بود، رنگ متفاوتی داشت
همان طور که می دانید نیرو های نظامی در تمام نقاط دنیا دوست دارند ابزار هایشان یک رنگ باشند و با این اوصاف اگر پل گلدن گیت تحت مالکیت نیروی نظامی آمریکا بود، آن را به رنگ مشکی و زرد رنگ آمیزی می کرد و اگر دست نیروی هوایی بود شاید شاهد رنگ سفید و قرمز (به صورت راه راه) در این پل بودیم.
2- پل گلدن گیت تا به امروز ادعایی در مورد استفاده از رنگ نارنجی بین المللی نداشته است
پل گلدن گیت در شهر سان فرانسیسکو تا به امروز مدعی نشده است که از رنگ نارنجی بین المللی استفاده می نماید و معمار این پروژه به نام Irving Morrow یز اعلام نموده است گلدن گیت یک اثر ملی و طبیعی است که از رنگ نارنجی استفاده می نماید.
3- طرح اولیه پل گلدن گیت متفاوت از نمونه ای بود که اکنون آن را می شناسیم
طراح نخست پل گلدن گیت فردی به نام Joseph Strauss بود که طرح اولیه وی ساختاری بالا و پایین داشت و به ستون های پل، ساختار های مختلفی نیز اضافه شده بود. اما طراح پل فعلی Ellis نام دارد که متاسفانه بدون تشریفات اداری از اشتراوس (Strauss) اخراج شد. همین اخراج علتی شد که در گزارش پایانی پل هیچ نامی از الیس نباشد.
4- با میزان کابل های استفاده شده در پل گلدن گیت می توان کل دنیا را سه دور بسته بندی کرد
همان طور که در نگاه اولیه به پل گلدن گیت می توان دریافت، نگهدارندگان اصلی این پل همان کابل هایی هستند که به چشم می خورند و میزان این کابل ها نیز به حدی زیاد است که طولی به مسافت سه برابر خط استوا دارند.
5- سطح اصلی پل بر اساس شرایط آب و هوایی 16 فوت بالا و پایین می رود
شرایط آب و هوایی برای پلی به بزرگی گلدن گیت موضوع مهمی است و همین امر نیز تاثیرات نسبتا زیادی روی پل می گذارد. فلزات مورد استفاده در این پل با افزایش و کاهش دما شرایط متفاوتی به خود می گیرند و این تغییرات می تواند حدود 16 فوت باعث بالا یا پایین رفتن پل گردد. حدود 2 ساعت قبل از تغییر شرایط آب و هوایی، این تغییر دما صورت می گیرد و حجم دمای نو چند ساعت قبل از اتفاق باعث تغییر دمای کلی پل می گردد.
6- آژیر خطر مربوط به مه به صورت دستی فعال می گردد
شاید پیش خودتان فکر کنید که در پلی به این بزرگی حتما دانشمندان برای فعال کردن آژیر مه تحقیقات گسترده ای انجام داده اند و سیستم بر اساس میزان مه، هشدار را فعال می نماید. اما باید بدانید که آژیر مه به صورت دستی فعال می گردد. شیوه میزان گیری فرد فعال نماینده آژیر نیز بدین صورت است که اگر از میدان Plaza نتواند برج شمالی پل را ببینید، در این صورت باید آژیر مه را فعال کند.
7- آژیر مه ساختاری بسیار قدیمی دارد
آژیر مورد استفاده در پل گلدن گیت برای هشدار دادن شرایط مه آلود در واقع یک آژیر قدیمی است که به وسیله هوای فشرده صدای بلندی ایجاد می نماید که یکی از این آژیر ها روی برج جنوبی و دیگری در برج میانه مسیر قرار گرفته است. این آژیر ها در هر بار آژیر کشیدن 2 ثانیه صدا ایجاد می نمایند و بعد از 18 ثانیه دوباره صدای آژیر از آن ها شنیده می گردد. با تمام وجود این آژیر ها در پل گلدن گیت منحصر به فرد هستند و حتی کشتی ها نیز از این طریق برای پیدا کردن مسیر خلیج به اقیانوس استفاده می نماید و همین موضوع باعث می گردد که تصادفی با پل در شرایط مه آلود نداشته باشند.
8- فردی که آژیر مه را روشن می نماید، صدای آژیر را از دفتر خود نمی شنود
آژیر های هشداردهنده شرایط مه آلود در پل مذکور به صورت الکتریکی فعال می شوند. اما نکته جالب این است که در پل مذکور عابرین صدای آژیر را به خوبی می شنوند اما در فاصله 50 فوتی از آن، در میدان Plaza این صدا شنیده نمی گردد.
9- یک بار آژیر هشدار دهنده هوای مه آلود 15 روز به طور پیوسته فعال بود
در اوت سال 1992 آژیر هوای مه آلود حدود 395 ساعت به طور مداوم کار کرد و البته همان طور که می دانید در ماه اوت شرایط آب و هوایی اغلب چندان مناسب نیست.
10- نقاشان پل گلدن گیت نمی توانند در شرایط بارانی پل را رنگ بزنند
پل گلدن گیت نیز همچون اغلب پل ها از آهن و مواد فلزی ساخته شده است و به همین علت امکان خوردگی آن وجود دارد. با قدیمی شدن رنگ های موجود، نقاشان باید آن ها را دوباره رنگ بزنند که انجام چنین کاری در هوای بارانی امکان پذیر نیست. رنگ این پل از همان ابتدا نارنجی بوده است و اکنون نیز همین رنگی است. رنگ مورد استفاده این پل را نیز شرکت Serwin-Williams فراوری می نماید. برای رنگ زدن این پل احتیاج به رنگ بسیار زیادی است. همان طور که در گزینه نخست از این مقاله گفته شد، پل گلدن گیت هیچ ادعایی در مورد استفاده از رنگ بین المللی نارنجی ندارد و فرمول رنگ آن را نیز می توان در سایت آن پیدا کرد.
11- تمام بخش های پل همه ساله رنگ نمی شوند
در حقیقت از سال 1937 که پل مذکور ساخته شد تا سال 1965 تنها بخش هایی که مشکل داشتند، رنگ آمیزی شدند و مدتی بعد از مواد مورد احتیاج برای جلوگیری از خوردگی پیچ ها استفاده شد. تنها زمانی نقاشان در این پل مشغول به کار می شوند که بخشی از آن دچار مشکل شده باشد. برای مثال با یکبار رنگ آمیزی بخشی از این پل، آن قسمت می تواند تا 5 سال بدون رنگ آمیزی نو مورد استفاده قرار گیرد.
12- پناهگاه های پل گلدن گیت به عنوان مراکز اداری و انبار مورد استفاده قرار می گیرند
خلیج سانفرانسیسکو یکی از نقاط تجاری مهم در دنیا است که اهمیت بسیار زیادی دارد و در این بخش شاهد بعضی تونل های سری و پناهگاه های مخفی نیز هستیم. پل گلدن گیت نیز در این محل قرار گرفته و به همین علت موضوع امنیت آن بسیار مهم است و کوشش های زیادی نیز در این خصوص انجام گرفته است. پنا هگاه هایی قدیمی در این مکان وجود دارند که در حال حاضر به عنوان بخش های اداری و مکانی برای نگهداری وسایل، مورد استفاده قرار می گیرند.
13- خطوط محدود نماینده 6 بار در روز تغییر می نمایند
مدتی است که در پل گلدن گیت موانعی را برای مسیر ها در نظر می گیرند که این موانع باعث می شوند شیوه رانندگی بهتر گردد و خطرات نیز کاهش یابند. ساختار و چینش این موانع در هر روز شش بار تغییر می نماید.
همان طور که در این مقاله از مجله یافان مطالعه کردید، با 13 واقعیت در مورد پل معروف گلدن گیت آشنا شدیم. نظر شما در مورد این پل کابلی زیبا چیست؟ با ما و کاربران مجله یافان به وسیله بخش دیدگاه ها در ارتباط باشید.
منبع:thrillist
منبع: کجارو