انتخاب های عجیب داوران در جشنواره ای که شبیه فجر نبود!، از نادیده دریافت هوتن صبور تا نامزدی یک تنابنده تکراری خبرنگاران - مجله یافان

گروه فرهنگ و هنر مجله یافان- رعنا مقیسه؛ جشنواره سی و نهم روز پایانی اش را می گذراند. جشنواره ای که تقریبا هیچ چیزش شبیه سال های قبل نبود. از اضافه شدن تونل های ضدعفونی و تب سنج به فرش قرمز جشنواره تا سوت و کور بودن راهرو های کاخ جشنواره و پردیس ملت. فاصله های نامانوس بین جایگاه ها و هشدار های چندباره روی پرده برای برنداشتن ماسک و رعایت فاصله، تفاوت های معنادار فجر سال جاری را یادآوری می کردند. بیشتر از آن اما تعداد کم فیلم های منتخب در جشنواره سال جاری توی ذوق می زد و البته کیفیت آن ها.

در جشنواره سال جاری از 16 فیلم منتخب هیات داوران تنها دو فیلم در هشت روز برای اهالی رسانه و منتقدان نمایش داده شد و دو روز انتهایی هم به نمایش آثار منتخب اختصاص داشت. 16 فیلمی که از نظر منتقدان، جز چند فیلم، عموما آثار رضایت بخشی هم نبودند. با این وجود، اما اعلام اسامی نامزد های رشته های مختلف سودای سیمرغ توسط هیات داوران در روز هشتم جشنواره، بیشتر از همه تعجب برانگیخت و صدای اعتراض را بلند کرد.

نامزد های معرفی شده در بخش های اصلی نقش اول و مکمل مرد و زن واکنش های زیادی را ایجاد کرد. بیشتر از همه نادیده دریافت بازی درخشان هوتن صبور در ابلق و پس از آن در تی تی، توسط هیات داوران عجیب و غیرقابل قبول بود و پس از آن کاندید نشدن هدیه تهرانی در بخش نقش اول زن برای فیلم بی همه چیز نظرات مختلفی را در پی داشت.

جدا از این برخی انتخاب های داوران هم تعجب برانگیز به نظر می رسد. انتخاب محسن تنابنده به عنوان نامزد نقش اول مرد برای فیلم روزی روزگاری آبادان که به نظر نمی رسید بازی چندان قابل قبولی ارائه نموده باشد و عملا حتی از پس لهجه کامل یک مرد جنوبی هم برنیامده بود یا انتخاب پدرام شریفی به عنوان نامزد نقش مکمل مرد برای فیلم بی همه چیز که در آن بازی درخشانی هم ارائه ننموده است. در همین بخش در حالی از نامزدی هوتن صبور برای فیلم تی تی یا حتی بهرام رادان برای فیلم ابلق خبری نیست که پژمان جمشیدی با بازی تکراری در شیشلیک و عرفان ابراهیمی برای فیلم مامان نامزد دریافت سیمرغ شده اند.

در میان نامزد های زن سیمرغ بلورین هم همین اتفاق اتفاق افتاده و در کمال تعجب گیتی معینی برای فیلم ابلق و حتی آزیتا حاجیان با بازی ای به شدت متوسط و همیشگی برای فیلم خط فرضی نامزد دریافت جایزه شده اند.

آنتونیا شرکا منتقد سینما درباره نامزد های معرفی شده بازیگری در تبادل نظر با دانشجو معتقد است: درباره بازیگری ها در نقش اول مرد نوید پورفرج در زالاوا و مخصوصا محسن تنابنده در روزی روزگاری آبادان در نقش خود جا نیفتاده اند. یا در مکمل ها پژمان جمشیدی در شیشلیک همان پژمان جمشیدی همیشگی خودش است و ما نقش آفرینی خارق العاده ای از او نمی بینیم. او همان است که در همه فیلم های کمدی بود. درباره بازی رضا عطاران در روشن و نامزد بودن او در این بخش به نظر من اتفاق خوبی است، چون ما او را فقط در نقش های کمدی می شناسیم.

در نقش های مکمل زن آزیتا حاجیان در خط فرضی نقش خیلی مهمی ندارد. در نقش اول زن فکر می کنم که رویا افشار انتخاب درست و به جایی بوده و امیدوارم که جایزه را ببرد. ملیسا ذاکری هم چهره جدیدی در ستاره بازی است، اما به هرحال نقش اش را خوب بازی نموده است. البته باید قبول کنیم بازی کردن نقش افراد بهترین حالتی است برای بازیگری که دیده شود کمااینکه سارا بهرامی هم سال های قبل به خاطر نقشی در این موضوع جایزه گرفت. اما چه خوب بود اگر ملیسا ذاکری را قبلا در نقش دیگری هم دیده بودیم و متوجه می شدیم که وواقعا توانایی دارد یا نه. الناز حبینی در رمانتیسم عماد و طوبی خوب بازی نموده و ارزش دارد که نقش اش دیده شود، ولی الناز شاکردوست مثل همه نقش های دیگرش است. نمی خواهم بگویم که الناز شاکردوست بد بود، او خوب بازی کرد، ولی فرق زیادی با شبی که ماه کامل شد ندارد و ضرورتی نداشت که دوباره کاندید شود.

جواد محرمی منتقد دیگر سینما، اما در همین باره می گوید: درباره بازیگری همواره حساسیت ها بوده است. یک انتقادی وجود داشته است که خانم هدیه تهرانی در لیست نامزد ها نبوده. یکی می گوید بازی خوبی داشته یکی می گوید بازی او مثل همواره بوده. به نظرمن این به سلیقه هیئت داوران برمی شود و به این موارد خیلی نمی شود ایراد گرفت. همواره برخی ها معتقدند بهرام رادان باید در میان نامزد ها می بود، اما من این نظر را ندارم. در این موارد باید به نظر ها و سلایق شخصی هیئت داوران هم احترام بگذاریم.

موضوع بحث برانگیز دیگر، نامزد های بهترین فیلم در جشنواره سی و نهم هستند. ابلق، بی همه چیز، زالاوا و یدو چهار مدعی سیمرغ بلورین بهترین فیلم فجر هستند. این انتخاب ها در حالی است که فیلم خوب تی تی به دلیل حضور در جشنواره خارجی امکان رقابت در این بخش را از دست داده. با این وجود برخی منتقدان معتقدند که چهار فیلم نامزد شده در این بخش در سطوح نزدیکی قرار ندارند.

جواد محرمی معتقد است در جشنواره سال جاری نباید جایزه بهترین فیلم اهداء شود. چون هیچ کدام از آثاری که در جشنواره بودند حائز عنوان بهترین فیلم برای سیمرغ نبودند. محرمی بیان می نماید: بهتراست جایزه ای هدا نشود و این پیغام را به فیلمسازان بدهد که سعی نمایند فیلم های کامل تر و بهتری بسازند و این می تواند تاثیرگذار هم باشد.

درباره کیفیت نامزدی فیلم ها در بخش های مختلف آنتونیا شرکا می گوید: در ارتباط با فیلم یدو و زالاوا و روزی روزگاری آبادان به نظرم فیلم های متوسطی هستند. با این اوصاف در موارد زیادی این فیلم ها نامزد شدند و فکر می کنم بیش از حد به این فیلم ها بها داده شدند و بهتر بود در مواردی فیلم های دیگر هم دیده می شدند. مثلا فیلم شیشلیک که از نظر من فیلم خیلی خوبی نیست، اما در مواردی نامزد شده و فکر می کنم بیش از ارزش هایی که داشت به آن بها داده شده.

درباره بهترین فیلم هم فکر می کنم زالاوا و یدو فیلم های بدی نیستند و متوسط هستند. یعنی فیلم هایی نیستند که در کنار ابلق و بی همه چیز جزء بهترین فیلم قرار بگیرند. اما فکر می کنم فیلم روشن ارزش داشت که در این بخش جزء نامزد ها باشد.

با وجود همه اعتراضات و انتخاب های عجیب هیات داوران باید منتظر اختتامیه متفاوت و به احتمال سوت و کور امشب ماند و دید که در این جشنواره متفاوت و البته، به اذعان اهالی رسانه و سینما، ضعیف سی و نهم سیمرغ ها به کدام نامزد ها خواهند رسید.